ائمه اهل بيت در اخبار زيادى مردم را از فكر كردن در پاره‏اى از حقايق كه افراد انسان استعداد فهم آنها را ندارند بشدت نهى نموده‏اند. خداى متعال در دو مورد از كلام خود كتمان حق را در مورد تقيه مجاز مى‏شمرد (سوره آل عمران آيه 28؛ سوره نحل آيه 106). نتيجه اسلام در چند مورد پوشيده ماندن حق و حقيقت را بى مانع بلكه لازم مى‏شمارد: 1 - مورد تقيه و آن جائى است كه اميدى به پيشرفت حق نبوده در اظهار آن خوف خطر مالى يا جانى يا عرضى باشد. 2 - جائيكه حق براى كسى مفهوم نباشد و اظهار آن موجب گمراهى او شود يا باعث استهزاء و اهانت نسبت بساحت مقدس حق گردد. 3 - جائيكه تفكر آزاد بواسطه نبودن استعداد، حق را وارونه جلوه دهد و موجب گمراهى شود.

حفظ منافع افراد و رفع اختلافات:

از بحثهاى گذشته روشت شد كه آئين مقدس اسلام يك روش كامل اجتماعى است . بديهى است كه سعادت كامل يك جامعه و بزرگترين آرزوى افراد اينست كه منافع حياتى آنان را تأمين گردد و از كشمكش‏ها و تجاوزهائى كه زندگى و صفاى آنرا تهديد مى‏كند بقدر امكان جلوگيرى شود تا با خيال آرام در شاهراه تكامل بسير خويش ادامه دهند. منتهاى آرزوى غريزى يك فرد انسان اينست كه در سايه واقع‏بينى در زندگى خود سلامت جسمى و روحى داشته باشد و در حدود امكان مناسبترين خوراك و پوشاك و مسكن را بدست آورد، و با تشكيل خانواده بآرزوهاى جوانى و پيرى خود نائل شود؛ و زندگى آرامى داشته پيوسته در ايمنى و سلامتى بسر برده، و بالاخره در شاهراه انسانيت بدون هيچ مزاحمى بسعى و كوشش خود ادامه داده و از تكامل برخوردار شود. يك جامعه بشرى نيز نسبت بافراد اجزاء خود آرزوئى بالاتر از اين ندارد اسلام باين آرزوى فردى و اجتمائى جامه عمل پوشانيده زيرا روشى را بجامعه بشرى عرضه داشته كه بر اثر پذيرش آن در شعاع واقع‏بينى منافع حياتى افراد محفوظ و اختلافاتشان رفع خواهد شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: