عبادتی که شیطان به آن حساس است !

بعضی از آدم‌ها آنقدر از خدا می‌ترسند که همه عبادت و ذکرشان به خاطر شدت ترسشان از خداست... بعضی از آدم‌ها هم آنقدر به خدا امیدوارند که هیچ عبادتی را لازم نمی‌دانند و از هیچ گناهی پرهیز نمی‌کنند... هر دو گروه، اشتباه می‌کنند.

یاد خدا(ذکر(

یاد خدا، مهم‌ترین سلاح تو در مقابل شیطان و وسوسه اوست. تلاش کن از یاد خدا غافل نشوی. می‌توانی مدام اسم‌های خدا را به بهانه‌های گوناگون بر زبانت ببری... یا مدام در دلت به خدا و مهربانی‌هایش فکر کنی

مهم‌ترین ذکر خدا

مهم‌ترین ذکر خدا، نماز است. یادت باشد که شیطان به خاطر سجده نکردن به آدم، از درگاه خدا رانده شده و بنابراین، به عبادتی که سجده داشته باشد، حسّاس است و بیش از هر جا، هنگام نماز، سراغت می‌آید تا هر طور که می‌تواند، ذکرت را نابود کند... برای همین است که در نماز، همه فکرهای دنیا به ذهنت می‌رسند!

گروهی که پیامبر را نمی بینند! 

اگر کسی همه عمرش را عبادت کند و همه امورش را اصلاح کند و هیچ دلیلی برای رفتن به جهنم نداشته باشد... اما پدر و مادرش از او راضی نباشند؛ میان جهنم و بهشت، سرگردان می‌ماند.

امر به معروف و نهی از منکر، چند شیوه دارد:

اول، از درون بپذیری که از کار ناپسند کسی ناخشنودی.

دوم، سعی کنی او را آگاه کنی؛ چون بسیاری از مردم، یا نمی‌دانند گناه می‌کنند یا اندازه و مجازاتش را نشنیده‌اند.

سوم، اگر دیدی حرفت را نمی‌پذیرد، تنهایش بگذاری تا در تنهایی، پشیمان شود.

چهارم، با شیوه‌های گوناگون زبانی، او را پشیمان کنی.

پنجم، وسایل و زمینه‌های مناسب را از او دور کنی تا نتواند گناه کند.

ششم، ممکن است با دانستن همه نکته‌ها، از سر لجبازی با خدا و آسیب رساندن به آداب دینی، با تو گلاویز شود... چاره‌ای جز تنبه او نداری.

هفتم، اگر وجود گناهکاری چنان شهر و اطرافیانش را فاسد کند که راهی جز اعدام او نماند؛ می‌توانی با اجازه از امام معصوم، اقدام کنی.

نظم ریاضی در معارف دینی

امام سجاد علیه السلام در دعای خود، خداوند متعال را اینگونه توصیف می کند: «یَا مَنْ لَا تُبَدِّلُ حِكْمَتَهُ الْوَسَائِلُ»؛ ای کسی که اسباب و دست آویزها حكمت او (آنچه صلاح دانسته و مقدّر فرموده) را تغییر نمی دهد. با دقت در این فراز نورانی می توان به مهم ترین حقیقت موجود در عالم دعاهای ما و اجابت های الهی پی برد. (صحیفه سجادیه، دعای13)

معنای حکمت

«حكمت» که از کلمه «حکم» گرفته شده به گزاره هایی اطلاق می شود که به معارف قطعی و حقایق یقینی عقلی بازگشت کند.(التحقیق2/265) به عبارت دیگر حكمت نوعى از امر محكم و متقن است كه به هیچ وجه بطلان و كذب در آن راه ندارد.(المیزان2/606)

عبادتی به سود نفس امّاره

بیاناتی از جناب استاد اصغر ظاهرزاده

آنچه باید به آن توجه خاصی انداخت رسیدن به این موضوع است که نفس امّاره‌ای داریم که هر حرکت و میل ما را به نفع خودش تمام می‌‌کند، و لذا باید با خودِ این نفس امّاره درگیر شد، و اول باید مسئله‌مان را با نفس امّاره‌مان حل کنیم. این موضوع کار می‌‌برد و تلاش زیادی می‌خواهد تا انسان بفهمد باید با نفس امّاره در بیفتد.

دعایی از امام سجاد علیه السلام

«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

حمد خدایی را که ما را راهنمایی نمود تا حمدش کنیم و از اهل چنین حمدی قرار داد. و حمد خدایی را که راه رضایت خودش را به ما نمایاند و یکی از آن راه‌ها را ماه رمضان قرار داد. ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکیزه شدن، ماه تصفیه، ماه به‌پاخاستن برای عبادت، ماهی که در آن قرآن نازل شد، جهت هدایت مردم و پس آشکار نمود برتری آن ماه را با قراردادن محرّمات فراوانی که در ماه های دیگر حرام نیست و ..... پروردگارا! بر محمّد و آل او درود بفرست و ما را متوجه بزرگی آن ماه و بزرگداشت حرمت آن، بگردان.....»[1]

حلول عیدُ اللهِ اکبر، عید اولیاء خدا، ماه مبارک رمضان را خدمت همه‌ی عزیزان تبریک عرض می‌‌‌‌کنیم و امیدوارم همچنان‌که خود حضرت حق در رابطه با نتیجة روزه فرمود: «لَعَلَّکمْ تَتَّقُون»، و دل ما را امیدوار کرده‌‌اند که این مسیر، مسیرِ رسیدن به مقصد و غایت همة مؤمنین یعنی مقام تقواست، باید مقصد ما در روزه‌داری تقوا باشد.

از چه کسانی نباید کمک خواست؟  

اسلام به ما آموخته که تا می توانید از دیگران چیزی نخواهید و تنها خواسته های خود را از خداوند طلب کنید. چرا که ابراز نیاز به دیگران جایگاه انسان را تنزل می دهد و گاه به آبروی انسان نیز لطمه وارد می کند.

امیر مومنان على علیه السلام در این باره می فرماید:التَّقَرُّبُ إلى اللّهِ تعالى بمَسألَتِهِ و إلى الناسِ بتَركِها(غرر الحکم، ص 199)؛ مقرّب شدن نزد خداوند متعال با درخواست كردن از اوست و مقرّب شدن نزد مردم، با ترک درخواست از آنان.با این وجود گاهی هم انسان مجبور می شود در سایه درخواست از خدا، از بندگان او هم درخواست هایی داشته باشد و از آنان برای کارهای خود، طلب مساعدت کند. اما در این صورت نیز باید مراقب باشد که نیاز خود را به هر کسی عرضه نکند و آبروی خود را به تاراج نسپارد. امام علی علیه السلام می فرماید:ماءُ وَجهِكَ جامِدٌ یُقْطِرُهُ السُّؤالُ فَانظُرْ عِندَ مَن تُقطِرُهُ(نهج البلاغة، حكمت 346)؛ آبروى تو، یخِ منجمد است و سؤال و خواهش، آن را قطره قطره مى چكاند. پس، بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى چكانى.بنابراین حتی اگر مجبور شدیم که درخواستی از دیگران داشته باشیم، باید شخصیت او را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم و از هر کسی طلب یاری نکنیم. روایات اهل بیت به ما می آموزند که از افراد ذیل نباید یاری طلبید:

آیا اسلام با شیک پوشی مخالف است؟!

مسلمانان باید با پوشیدن لباس‌های پاک و مرتب و تمیز و شانه زدن موها و به کار بردن عطر و مانند آن‌ها بهره‌امند شوند و این نعمت‌ها را هرگز بر خود حرام نکنند بلکه از آن به نحو احسن بهره برداری نمایند.وقتی نگاهی به تاریخ اسلام و همچنین درهای گوهرباری که از زبان امامان ما به ما رسیده است در می‌یابیم که اسلام اهمیت قابل توجهی به تیپ داده است و یکی از ویژگی‌های مؤمنین بیان کرده است .

زیبایی و آراستگی ظاهر از دیدگاه قرآن

روزنامه گاردین انگلیس در طی انتشار مطلبی لیستی از شیک پوش ترین های سال 2010 را منتشر کرد  که در این لیست "لئوناردو دی کاپریو" بازیگر سرشناس هالیوود و "یواخیم لو" مربی تیم ملی آلمان و "پرنس چارز" ولیعهد انگلیس نیز به عنوان شیک پوش ترین و خوش تیپ‌ترین مردهای جهان انتخاب شدند. اما مطلبی که در اینجا حائز اهمیت می‌باشد این است که خوش تیپ بودن در اسلام چقدر اهمیت دارد و آیا اصلاً این مسأله مورد تایید دین می‌باشد یا دین به ما دستور می‌دهد تا انسان‌هایی ژولیده و با لباس‌های پاره و کهنه باشیم .بعضی گمان می‌کنند همین مقدار که انسان ایمان محکم و باطنی پاک و آراسته داشته باشد کافی است و ظاهر و شکل و قیافه او هر گونه باشد عیب ندارد . چنین گمانی از نظر اسلام باطل می‌باشد بلکه به عکس بخشی از برنامه‌ها و دستورهای اسلامی مربوط به نظافت و زیبایی و آراستگی ظاهر ، قیافه و لباس و .. است .

شکایت خاندان مطهر رسول الله علیهم صلوات الله

(سه شاکی در قیامت – بخش سوم)

در قسمتهای قبل، به دو بخش از روایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرداختیم که راوی آن جابر بن عبدالله انصاری بود. او گفت: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود:

«یَجِی‏ءُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلَاثَةٌ یَشْكُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» روز قیامت سه شاکی از ظلمی که در حق آنها شده است به درگاه الهی شکایت می کنند؛ « الْمُصْحَفُ وَ الْمَسْجِدُ وَ الْعِتْرَةُ» آن سه عبارتند از قرآن کریم، مسجد و خاندان مطهر رسول الله علیهم صلوات الله.

متن شکوائیه قرآن و مسجد را پیش از این مطرح و درباره آن بحث کردیم. در ادامه، شکایت «عترت» را نقل می کنیم تا بدانیم این خاندان در دادگاه عدل الهی چه خواهند گفت و از چه و از که شکایت خواهند کرد 

متن شکوائیه خاندان مطهر رسول الله علیهم صلوات الله

«تَقُولُ الْعِتْرَةُ یَا رَبِّ قَتَلُونَا وَ طَرَدُونَا وَ شَرَّدُونَا»( 1در آن روز خاندان عصمت به پیشگاه عدل الهی عرضه می دارند: پروردگارا! ما را کشتند و طرد کردند و چنان کار را بر ما سخت گرفتند که عده ای از ترس ما را تنها گذاشتند.

 وصیت‌های امام علی(ع)/نحوه قصاص ابن ملجم

آنچه در ادامه می‌خوانید وصیت نامه مولای متقیان به فرزندش حسن مجتبی(علیه‌السلام) و باقی اهل‌بیت اش و هر که وصیت نامه‌اش را دریافت نمود .

«این است آنچه علی بن ابیطالب به آن وصیت کرد. وصیّت کرد و شهادت داد به اینکه خدایی جز اللّه نیست و او است یکتا و انبازی ندارد و اینکه محمد بنده و فرستاده او است که با هدایت و آئین حق او را فرستاد تا دینش را بر تمام آئین‌ها برتری بخشد و هر چند مشرکان را خوش نیاید، درود خداوند بر او و اهل بیتش باد. و همانا نمازم و عبادتم و زندگی و مرگم برای خداوند، پروردگار عالمیان است، که هیچ شریکی ندارد و به این مأمور شده‌ام و من از مسلمانانم شما را به خدا، شما را به خدا در ایتام، پس آنان را گرسنه نگذارید و نیازمند سؤال از خودتان ننمایید و آن‌ها را کوچک مشمارید که از پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله شنیدم فرمود:هر که یتیمی را متکفّل شود یا بی نیاز گرداند خدای عزّوجل بهشت را بر او واجب گرداند همچنان که بر کسی که اموال یتیمی را بخورد، دوزخ واجب گردانیده است سپس وصیت می‌کنم به تو ای حسن و به تمام خانواده و اهل بیت و فرزندانم و هر که وصیت‌نامه‌ام را دریافت نمود، به تقوای اللّه پروردگارتان و هرگز نمیرید جز اینکه مسلمان باشید و به ریسمان خداوند چنگ زنید و متفرّق نگردید زیرا از رسول خدا صلی اللّه علیه‌و آله شنیدم که فرمود:اصلاح ذات البین برتر از عموم نماز و روزه است و آن ویران کننده‌ای که دین را از بین می‌برد، فساد ذات البین است و آن نیرویی نیست جز با توکّل بر خدای والا و عظیم. پس به خویشاوندانت برسید، و با آن‌ها مهربانی کنید تا خداوند حساب را بر شما آسان گرداند.

ماجرای پیدا شدن قبر امام علی(ع)  

دشمنی‌ها از سوی آنان ادامه یافت تا این که عبدالرحمان بن ملجم حضرت علی‌علیه‌السلام را به شهادت رساند، پس از مراسم تشییع و تدفین، ابن ملجم را برای اجرای قصاص به حضور امام مجتبی‌علیه‌السلام آوردند، به حضرت عرض کرد: می‌خواهم در گوش شما آهسته چیزی بگویم؛ امام حسن‌علیه‌السلام پیشنهاد او را رد کرده و فرمود: می‌خواهد گوش مرا به دندان بگیرد؛ ابن ملجم گفت: به خدا قسم! اگر می‌گذاشت گوشش را جدا می‌کردم.

علی چه وصیت می‌کند؟ علی در بستر مرگ افتاده است. دو جریان را در کشوری که پشت سر خود می‌گذارد می‌بیند یکی جریان معاویه و به اصطلاح قاسطین، منافقینی که معاویه در رأس آن‌هاست. و یکی هم جریان خشکه مقدس‌ها، که خود این‌ها با یکدیگر تضاد دارند. حالا اصحاب علی بعد از او چگونه رفتار کنند؟

حضرت فرمود: بعد از من دیگر این‌ها را نکشید. درست است که این‌ها مرا کشتند ولی بعد از من این‌ها را نکشید. چون بعد از من شما هر چه که این‌ها را بکشید به نفع معاویه کار کرده‌اید نه به نفع حق و حقیقت. و معاویه خطرش خطر دیگری است. فرمود: «لا تقتلو الخوارج بعدی فلیس من طلب الحق فاحطاه کمن طلب الباطل فادرکه» خوارج را بعد از من نکشید که آن که حق را می‌خواهد و اشتباه کرده مانند آن که ابتدا باطل را می‌خواسته و به آن رسیده است، نیست. این‌ها احمق و نادان‌اند ولی او از اول دنبال باطل بود و به باطل خودش هم رسید.

حق الناس یعنی چه؟

حق‌الناس یعنی حساب و کتابی که در آن با مردم طرفیم. بدهی که به مردم داریم. حق‌الناس مصادیق مختلفی دارد. یکی از مصادیق حق‌الناس همسایگان می‌باشد که شاید از نظر ما خیلی پیش‌پاافتاده باشد. ما لازم نیست دنبال چیزهای عجیب و غریب در بحث حق‌الناس باشیم. اگر این سه شب احیا، مناجات کردیم و نماز خواندیم و اگر این روزهای ماه مبارک را روزه می‌گیریم، اثر این روزه و نماز باید در زندگی ما مشخص شود.

جمله‌ای از امام موسی صدر

ایشان می‌گویند: دین پیش از اینکه توشه‌ای برای آخرت ما باشد، والاترین وسیله برای زندگیست. اگر نماز و روزهء من زندگی امروزم را درست و اصلاح نکند و در رفتارم تأثیرگذار نباشد، معلوم نیست برای آخرتم هم خاصیتی داشته باشد. یک مثال عینی می‌زنم. اگر من نوعی در مجلس احیا دعا کردم، نماز خواندم و به درگاه خدا گریه کردم ولی در رانندگی مراعات مردم را نکنم، حتماً یک جای کار می‌لنگد. من از رانندگی مثال می‌زنم تا کسی فکر نکند می‌خواهیم راجع به حق‌الناس از چیزهای عجیب و غریب و آسمانی حرف بزنیم. نخیر. مسائل عجیب و غریب را رها کن و در زمین درست و صحیح زندگی کن. این زبان حال دین است. دین آمده است که ما را برای زندگی روزمره اصلاح کند. اگر می‌خواهید در آسمان اتفاقی بیافتد باید از زمین شروع کنید! در ارتباط با همسایه، پدر و مادر، در رانندگی، در خرید و فروش باید مسائلی را رعایت کنیم. اگر نماز، نماز باشد در رانندگی من خودش را نشان می‌دهد. در حرف زدن من تأثیر می‌گذارد و من دیگر نمی‌توانم حرف زشت به زبان بیاورم. نمی‌توانم با دیگران با بی‌احترامی صحبت کنم. نمی‌توانم راحت غیبت کنم و تهمت بزنم. نماز و روزهء من باید در همسرداری و برخورد با پدر و مادر و در برخورد با همکاران و در رفتار من در جامعه، خودش را نشان دهد. آدم دین‌دار باید فرقی با آدم بی‌دین داشته باشد. ظواهر دینی که خیلی هم اهمیت دارند و گاهی بحث حلال و حرام خدا برای آن‌ها مطرح می‌شود، مقدمه‌اند برای اینکه من در دایرهء عمل درست رفتار کنم.