مشعل هدایت
قرآنی ، مذهبی ، اعتقادی ، تربیتی
نويسندگان
آخرين مطالب
لینک دوستان

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان نسیم وحی و آدرس mashalehedayt.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





پيوندهای روزانه

اخلاق امام (ع) در بیان روایات

* او بسیار به مستمندان رسیدگی می کرد.* به دادن صدقه بویژه در شب های تار و به صورت پنهانی بسیار مبادرت می کرد.* با خدمتگزارانش کناره یک سفره می نشست و غذا می خورد.* هیچ فرقی میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان نمی گذارد، مگر بر اساس تقوا.* همواره متبسم و خوش رو بود.*بهترین بخش غذای خود را قبل از تناول، برای گرسنگان جدا می ساخت.* با فقرا می نشست.* در تشییع جنازه شرکت می جست.* خدمتکاری را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمی خواند.* با صدای بلند و قهقهه نمی خندید.* رفع نیاز مومنان و گره گشایی از ایشان را بر دیگر کار ها مقدم می داشت.* روی حصیر می نشست.
*
قرآن زیاد تلاوت می کرد.* با گفتارش دل کسی را نرنجانید. * سخن هیچ کس را نا تمام نمی گذاشت و نمی شکست.* هیچ نیازمندی را تا حد امکان رد نمی کرد.* پای خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمی کرد.* در حضور دیگران همواره از دیوار فاصله داشت و هیچ گاه تکیه نزد.* همواره یاد خدا را بر زبان جاری داشت.
*
از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت.* به مسافری که پول خود را تمام و یا گم کرده بود، بدون چشم داشت ، هزینه سفر می داد.* در دادن افطاری به روزه داران کوشا بود.* به عیادت بیماران می رفت.* در معابر عمومی ، آب دهان خود را نمی انداخت.* از میهمان ها شخصاً پذیرایی می کرد .*هنگامی که بر جمعی کنار سفره وارد می شد، اجازه نمی داد تا برای احترام وی از جای برخیزند.* به سخن دیگران که وی را مخاطب قرار داده ، از او پرسشی داشتند ، با دقت کامل گوش داده و پاسخ می داد.* خویش را به بوی خوش معطر می کرد، بخصوص برای نماز .* به نظافت جسم و لباس بویژه موی سر توجه داشت.* قبل از غذا دست ها را می شست و با چیزی خشک نمی کرد ، بعد از غذا نیز آنها را می شست و با حوله ای خشک می کرد.* اگر غذایی از حد نیاز زیاد می آمد آن را هرگز دور نمی ریخت.* در حضور دیگران به تنهایی چیزی نمی خورد.* بسیار بردبار و شکیبا بود.* کارگری را که به مبلغ معین اجیر می کرد، در پایان افزون بر مزدش به او عطا می کرد.* با همگان با رأفت و خوشرویی روبرو می شد.* بسیار فروتن بود.* به فقرا و بیچارگان بسیار می بخشید و آن را برای خود پس انداز می دانستاین همه که یاد شد بی گمان خوشه ای از خرمن شخصیت اخلاقی آن امام بزرگ است و نه تمام آن»امید آن داریم که حضرت رضا (ع) ما را ازخامین خود قرار دهد.به خدا خاک درش را نفروشم به بهشت چون مرا خطه خراسان, وطن است.

[ پنج شنبه 30 شهريور 1391برچسب:, ] [ 9:57 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

جلوه های عبودیت امام رضا(ع)

آنچه از جلوه های عبودیت و بندگی آن حضرت در آینه ی اخبار و نقل های تاریخی به یاد مانده ، در بیان فهرست گونه زیر می توان شاهد آن بود:* شب ها ، کم می خوابید و بیشتر شب را به عبادت سپری می کرد.* بسیاری از روزها را روزه داشت و بویژه روزهای اول، نیمه و آخر هر ماه را روزه می گرفت . و می فرمود : « ذالک صوم الدهر » اگر کسی این چند روز را روزه گیرد ، به شخصی ماند که تمام عمر ، روزه بوده است.* سجده هایش بسیار طولانی بود، به گونه ای که اگر پس از نماز صبح به خاک می افتاد، تا دمیدن آفتاب صبحگاهی ، همچنان در سجده بود.* قرآن بسیار تلاوت می کرد و اُنس امام (ع) با قرآن چنان بود که جز از قرآن نمی گفت، پاسخ او به هر پرسشی، از قرآن بود. تمثیل های او نیز برگرفته از قرآن بود.* هنگامی که در بستر خواب قرار می گرفت ، به یاد خدا و تلاوت قرآن مشغول می شد.* در تلاوت آیات نورانی قرآن، اگر به آیه ای می رسید که در آن از دوزخ و کیفر الهی بود، سخت می گریست و از آن به خدا پناهنده می شد.* به نماز اول وقت اهتمام داشت و روزهایی که روزه داشتند، هنگام افطار، نخست نماز می خواندند.* نوافل بویژه نماز شب را حتی در سفر رها نمی کرد و چون ثلث آخر شب فرا می رسید از بستر بر می خواست، در حالی که ذکر بر لب داشت. به محل وضو رفته، مسواک می کرد، وضو می گرفت، به نماز می ایستاد و هر شب علاوه بر نافله شب ، نماز جعفر طیار را نیز می خواند تا هنگام نماز صبح و پس از انجام فریضه صبح، به تعقیبات ادامه داده، با طلوع خورشید، سجده شکر می کرد و این مرحله عبادی را به انجام می رسانید.* همواره ذکر خدا را بر زبان داشت.* از خدا سخت می ترسید.* در غیر نماز نیز به مناجات با خدا، اُنس داشت.* بسیار وقت ها، به خواندن نماز اشتغال داشت.
*
رجاء بن ابی ضحاک، مأمور شد تا امام را از مدینه به مرو، همراهی کند، خلیفه به وی دستور داد، در تمام شبانه روز و در طول سفر، ملازم و همراه امام (ع) باشد. در پایان سفر چنین گفت: « به خدا سوگند کسی را نیافتم که از او پرهیزکارتر باشد و بیش از آن گرامی به یاد خدا و در خوف از خدا به سر بردآنگاه او به جلوه های مختلف عبادت امام نیز اشاره می کند، که در این مختصر نمی گنجد.حضور امام رضا (ع) در میدان عبادت، حضوری انزوا طلبانه نبود و عبادت و بندگی به درگاه خدا را وسیله رها کردن مسئولیت های اجتماعی و پرداختن به واقعیت های زندگی قرار نداده بود، بلکه آن گرامی در اوج زهد و تقوا ، شخصیتی سازنده و حاضر در میدان های علمی و اجتماعی بود.

 

[ پنج شنبه 30 شهريور 1391برچسب:اخلاق و سیره رضوی, ] [ 9:47 ] [ اکبر احمدی ] [ ]


اشاره


یازدهم ذی القعده، سالروز میلاد با برکت پیشوای هشتم، خورشید تابان آسمان پرنور ایران، غریب آشنا، نگین خراسان، شهد شیرین مشهد، حضرت امام رضا علیه‏السلام است. در این روز دیدگاه رنجور و خسته امام موسی بن جعفر علیه‏السلام ، به چهره دلربا و جمال نورانی فرزند نورسیده‏اش روشن شد و صبح سپید را از پس پرده شب تاریک نوید داد. در روز جشن و سرور اهل بیت پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ، سر بر آستان باعظمت حضرتش می‏ساییم و ذرات غبار حرم پاکش را توتیای چشمان خود می‏کنیم.

امام رضا علیه‏السلام در یک نگاه

وجود مقدس امام رضا علیه‏السلام در سال شهادت جد بزرگوار خود امام صادق علیه‏السلام به دنیا آمد. ایشان در دامن پرمهر و محبت پدر و مادر پاک دامن خود، مراحل رشد و شکوفایی جسمی و روحی را پشت سر گذاشت. امام رضا علیه‏السلام مدت 35 سال از امامت پدر بزرگوار خود را درک کرد و از محضر نورانی حضرتش بهره‏مند شد. آن حضرت از 35 سالگی امامت امت اسلامی را به عهده گرفت و در 55 سالگی به شهادت رسید.

ازدواج

تاریخ ازدواج امام رضا علیه‏السلام به درستی معلوم نیست، ولی همسر گرامی حضرت، سبیکه یا خیزران، از زنان با فضیلت عصر خود بود. در عظمت شأن و مقام ایشان همین بس که امام کاظم علیه‏السلام به یزید سلیط امر کرد سلام حضرت را به ایشان برساند. نیز امام جواد علیه‏السلام تنها فرزند امام رضا علیه‏السلام از ایشان متولد شده است.

موقعیت امام در مدینه

امام رضا علیه‏السلام ، هفده سال از امامت بیست ساله خود را در شهر مدینه و در کنار اهل بیت خود سپری، و از آنجا امت اسلامی را رهبری و هدایت کرد. حضرت، شاگردان پدر را به دور خود جمع کرده، به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جد بزرگوارش امام صادق علیه‏السلام پرداخت و در این راستا، گام‏های استواری برداشت. موقعیت امام رضا علیه‏السلام در مدینه، همه دانشمندان و شخصیت‏های سیاسی و اجتماعی حجاز را تحت الشعاع قرار داده بود. ایشان در تمام شئون مادی و معنوی، پناهگاه و مرجعی برای مردم به شمار می‏آمد. وجود مقدس امام رضا علیه‏السلام خود در این باره به مأمون فرمود: «اینکه من در اینجا ولیعهد شده‏ام، از نظرم هیچ بر موقعیتم نیفزوده است؛ زیرا من در مدینه، در جایگاهی بودم که نامه‏ام به مشرق و مغرب حکومت اسلامی می‏رفت. در آنجا هیچ کس عزیزتر از من بود و هر کس حاجتی داشت، آن را از من می‏طلبید و من هم تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین می‏کردم».



ادامه مطلب
[ چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:خورشید شرق ؛ نگین خراسان, ] [ 11:7 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

زندگانی حضرت امام‏ رضا علیه‏السلام پر است از لحظاتی نورانی و شگفت ‏انگیز که دل شیفتگان را می‏برد. از کتاب «دیوان خدا» نوشته نعیمه دوستدار ـ که براساس منابع موثق تدوین یافته ـ چند داستان کوتاه و خواندنی برگزیده‏ایم که تقدیم عاشقان اهل‏بیت علیهم‏السلام می‏کنیم: 

نشانه موی پیامبر صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله

مردی از نوادگان انصار خدمت امام‏رضا علیه‏السلام رسید. جعبه‏ای نقره‏ای رنگ به امام داد و گفت:

«آقا! هدیه ‏ای برایتان آورده‏ام که مانند آن را هیچ کس نیاورده است». بعد در جعبه را باز کرد و چند رشته مو از آن بیرون آورد و گفت: «این هفت رشته مو از پیامبراکرم صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله است.که از اجدادم به من رسیده است حضرت رضا علیه‏السلام دست بردند و چهار رشته مو از هفت رشته را جدا کردند و فرمود: «فقط این چهار رشته، از موهای پیامبر است».

مرد با تعجب و کمی دلخوری به امام نگاه‏کرد و چیزی نگفت. امام که فهمید مرد ناراحت شده است، آن سه رشته مو را روی آتش گرفت. هرسه‏رشته سوخت، اما به محض این که چهار رشته موی پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله روی آتش قرار گرفت شروع به درخشیدن کرد و برقشان چهره مرد عرب را روشن کرد.

امام، برای این که من، بدون خجالت، آب بخورم، اوّل خودشان مقداری از آب را نوشیدند و بعد ظرف را به طرف من دراز کردند

صحبت حیوان با امام

راوی: سلیمان (یکی از اصحاب امام‏رضا علیه‏السلام حضرت رضا علیه‏السلام در بیرون شهر، باغی داشتند. گاه‏گاهی برای استراحت به باغ می‏رفتند. یک روز من نیز به همراه آقا رفته بودم. نزدیک ظهر، گنجشک کوچکی هراسان از شاخه درخت پرکشید و کنار امام نشست. نوک گنجشک، باز و بسته می‏شد و صداهایی گنگ و نامفهوم از گنجشک به گوش می‏رسید. انگار با جیک جیک خود، چیزی می‏گفت  امام علیه‏السلام حرکتی کردند و رو به من فرمودند«ـ سلیمان! ... این گنجشک در زیر سقف ایوان لانه دارد. یک مار سمی به جوجه‏هایش حمله کرده است. زودباش به آن‏ها کمک کن!...»

با شنیدن حرف امام ـ در حالی که تعجب کرده بودم ـ بلند شدم و چوب بلندی را برداشتم. آن‏قدر با عجله به‏طرف‏ایوان دویدم که پایم به پله‏های لب ایوان برخوردکرد و چیزی‏نمانده‏بود که‏پرت‏شوم...

با تعجب پرسیدم: شما چطور فهمیدید که آن گنجشک چه می‏گوید؟  امام فرمودند: «من حجت خدا هستم... آیا این کافی نیست؟

 


ادامه مطلب
[ چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:داستان واره هایی از دیوان خدا, ] [ 11:3 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

 

زاد روز

درباره روز، ماه و سال ولادت و همچنين وفات آن حضرت اختلاف است.

زادگاه

هشتمين پيشواي شيعيان امام علي بن نوسي الرضا عليه السلام در مدينه ديده به جهان گشود.

كنيه ها

ابوالحسن و ابوعلي

لقبها

رضا، صابر، زكي، ولي، فاضل، وفي، صديق، رضي، سراج الله، نورالهدي، قرة عين المؤمنين، مكيدة الملحدين، كفوالملك، كافي الخلق، رب السرير، و رئاب التدبير

مشهورترين لقب

مشهورترين لقب آن حضرت «رضا» است و در سبب اين لقب گفته اند: «او از آن روي رضا خوانده شد كه در آسمان خوشايند و در زمين مورد خشنودي پيامبران خدا و امامان پس از او بود. همچنين گفته شده : از آن روي كه همگان، خواه مخالفان و خواه همراهان به او خشنود بودند. سر انجام، گفته شده است: از آن روي او رضا خوانده اند كه مأمون به او خشنود شد.»

مادر امام

در روايتهاي مختلفي كه به ما رسيده است نامها و كينه ها و لقبهاي ام البنين، نجمه، سكن، تكتم، خيزران، طاهره و شقرا، را براي مادر آن حضرت آورده اند.


ولادت آن حضرت را به سالهاي (148 و 151 و 153ق) و در روزهاي جمعه نوزدهم رمضان، نيمه همين ماه، جمعه دهم رجب و يازدهم ذي القعده.

روز شهادت

روز وفات آن حضرت را نيز به سالهاي (202 و 203 و 206ق) دانسته اند.اما بيشتر بر آنند كه ولادت آن حضرت در سال (148ق) يعني همان سال وفات امام صادق عليه السلام بوده است، چنان كه مفيد، كليني، كفعمي، شهيد، طبرسي، صدوق، ابن زهره، مسعودي، ابوالفداء، ابن اثير، ابن حجر، ابن جوزي و كساني ديگر اين نظر را برگزيده اند.

در باره تاريخ وفات آن حضرت نيز عقيده اكثر عالمان همان سال(203ق) است.

بنابر اين روايت، عمر آن حضرت پنجاه و پنج سال مي شود كه بيست و پنج سال آن را در كنار پدر خويش سپري كرده و بيست سال ديگر امامت شيعيان را بر عهده داشته است.

اين بيست سال مصادف است با دوره پاياني خلافت هارون عباسي، پس از آن سه سال دوران خلافت امين، و سپس ادامه جنگ و جدايي ميان خراسان و بغداد به مدت حدود دو سال، و سر انجام دوره اي از خلافت مأمون.

فرزندان

گرچه كه نام پنج پسر و يك دختر براي او ذكر كرده اند، اما چنان كه علامه مجلسي مي گويد: حداكثر تنها از جواد به عنوان فرزند او نام برده اند.

به دسيسه مامون و با سم او به شهادت رسيد و پيكر مطهر او را در طوس در قبله قبه هاروني سراي حميد بن قحطبه طايي به خاك سپردند و امروز مرقد او مزار آشناي شيفتگان است.
زندگى و شخصيت امامان شيعه، دو جنبه ارزشى متمايز و با اين حال مرتبط با هم دارد:

اول : شخصيت عملى و علمى و اخلاقى و اجتماعى آنان كه در طول زندگى ايشان، در منظر همگان شكل گرفته است و فهم و ادراك آن نياز به پيش زمينه‏ هاى اعتقادى و مذهبى خاص ندارد، بلكه هر بيننده فهيم و داراى شعور و انصاف مى‏تواند، ارزش ها و امتيازهاى آنان را دريابد و بشناسد.

دوم : شخصيت معنوى و الهى آنان كه ريشه در عنايت ويژه خداوند نسبت به ايشان دارد. شناخت اين بعد از شخصيت اهل بيت نياز به معرفت هاى پيشين دارد؛ يعنى نخست بايد به رسالت پيامبر(ص) ايمان داشت و براساس رهنمودهاى آن حضرت، ولايت عترت را پذيرفت و براى شناخت جايگاه عترت به روايات و راويان معتبر اعتماد كرد و كوتاه سخن اين كه بينش هاى مذهبى مختلف، مى‏تواند مانع شناخت اين بعد از شخصيت اهل‏ بيت عليهم السلام باشد.


[ چهار شنبه 29 شهريور 1391برچسب:ويژه نامه مولاي مهرباني, ] [ 10:31 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

شفيعه روز جزا

«شفاعت» از مهمترين اصول مذهب شيعه به شمار مى آيد. در اسلام بالاترين جايگاه شفاعت از آن رسول خداست و بعد از ايشان، ائمه معصومين(ع) از اين جايگاه براى نجات اهل محشر برخوردارند. با اين حال، دو تن از برجسته ترين بانوان اسلام نيز از چنين جايگاهى برخوردارند و به نقل از روايات در روز محشر دستگير دوستداران و محبان اهل بيت(ع) قرار مى گيرند؛ حضرت زهرا(س) و فاطمه معصومه(س). درباره شفاعت گسترده دختر رسول خدا همين بس كه شفاعت به عنوان مهريه آن بزرگوار از طرف خداوند مقرر گرديد و بنا به روايات اسلامى ، آن حضرت در روز قيامت به عنوان شفيعه روز جزا، به شفاعت گسترده از امت خويش خواهد پرداخت. با اين حال پس از صديقه كبرى هيچ بانوى ديگرى به جز حضرت معصومه(س) در گستردگى شفاعت در حد حضرت زهرا(س) قرار ندارد. شفاعت گسترده حضرت فاطمه معصومه(س) تا آنجاست كه سالها قبل از تولدش، امام صادق از ايشان خبر داده و مى فرمايند:« به زودى بانويى از فرزندانم به آن سوى كوچ مى كند كه نامش فاطمه دختر موسى بن جعفر است كه با شفاعت او همه شيعيانم وارد بهشت مى شوند» (2) و در جايى ديگر فرمود«همه امت جدم محتاج شفاعت معصومه اند و با شفاعت ايشان به بهشت مى روندبرادر بزرگوار آن بانوى بزرگوار، امام رضا(ع) نيز در زيارتنامه اي كه براى خواهر گرامى اش آورده در بيان اوصاف آن بانوي مكرمه به مقام شفاعت حضرت معصومه(س) اشاره مى كند. در اين زيارتنامه مى خوانيم: «اى فاطمه در بهشت شفاعتم كن، زيرا تو مقامي بس ارجمند و والا در پيشگاه خداوند دارا هستي» (3) و اين خود نشان دهنده شأن و مقام بسيار عظيم آن شفيعه روز جزا است چنانچه در فراز ديگرى از زيارت مخصوص آن حضرت آمده است كه : «فان لك عند ا... شأنا من الشأن»(4) و اين عبارت بدين معناست كه اگر ما از تو طلب شفاعت مى كنيم بدين دليل است كه تو در پيشگاه خداوند داراى شأن و منزلتى عالى و وصف ناپذير هستي كه فقط خداوند و اوليايش بر اين رتبه و جايگاه واقفند. علاوه بر ايشان، امام جواد(ع) نيز به گونه اى به همين موضوع اشاره كرده است:«هر كس حضرت معصومه(س) را زيارت كند بهشت بر او واجب مي شود»

[ سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:شفيعه روز جزا , ] [ 8:47 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

«فاطمه» در لغت به معنى بريده شده و جدا شده مى باشد و علت اين نامگذارى بر طبق احاديث نبوى ، اين است كه پيروان فاطمه(س) به سبب او، از آتش دوزخ بريده ، جدا شده و بركنارند. بنابراين چون صديقه كبري(س) در مقام عصمت ، پاكدامنى و تقدس روحى و جسمى در بالاترين مقام قرار داشت، به همين اسم ناميده مي شد. موسي بن جعفر(ع) نيز نام دخترش را چون پيامبر(ص)، فاطمه نهاد. فاطمه معصومه(س) نيز مانند مادرش داراى عالى ترين مقامات معنوي و پاكترين مكانت روحى است. آن بزرگوار همانند زهراى مرضيه، همچون پاره اى است كه از آتش دورافتاده و در بالاترين جايگاه قدسى قرار گرفته است. آن حضرت علاوه بر طهارت ظاهرى و حجب و حياي بيروني، طهارت روحى و باطنى خاصى دارد كه معنويت و نورانيت خاصى به او بخشيده است.


ادامه مطلب
[ سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:فاطمه اى ديگر از نسل پيامبر(ص) , ] [ 8:42 ] [ اکبر احمدی ] [ ]


سفر تاريخى و سرنوشت ساز هشتمين آفتاب تابناك آسمان ولايت، امام على ابن موسى الرضا(ع) به ايران، اين سرزمين را كانون مقدس اهل بيت (ع) قرار داد تا آنان كه بى صبرانه در انتظار طلوع خورشيد ولايت در ايران بودند فرصت آشنايى با خاندان رسول الله(ص) واهل بيت(ع) او را بيابند. با هجرت امام رضا(ع) به مرو، اگرچه بدون رضايت قلبى ايشان صورت گرفت، خيل مشتاقان و دوستداران و نزديكان آن حضرت كه دورى و فراغ از ايشان را برنمى تابيدند بار سفر بستند و با انگيزه ديدار با آن بزرگوار مشقات سفر طولانى از مدينه تا مرو را به جان خريدند، اگر چه بسيارى از آنان به دليل نيات پليد دستگاه خلافت و مخالفان اهل بيت(ع) در همان راه به ديدار معبود شتافتند و با آرزوى ديدارش ، به لقاءا... پيوستند. كريمه اهل بيت، فاطمه معصومه(س)، دختر دانشمند و پرهيزكار موسى بن جعفر(ع) از برجسته ترين شخصيتهايى است كه مشتاقانه به ديدار برادر بزرگوارش شتافت و اگرچه فرصت پيدا نكرد محضر آن امام را دريابد، ولى سفر آن بانوى گرامى به شهر ساوه و قم اگرچه كوتاه و در دوره بيمارى صورت گرفت، منشأ خدمات فراوانى براى ايرانيان بود. حضرت فاطمه معصومه(س) همواره در طول تاريخ مورد توجه بسيارى از دانشمندان، فضلا و عالمان دينى قرار گرفته است. بسيارى از بزرگان دينى مقامى شامخ و هم شأن دردانه رسول خدا(ص) فاطمه زهرا(س) براى آن بزرگوار قائلند. همچنان كه ائمه معصومين(ع) نيز خود، بارها و در روايتهاى متعدد شأن و فضايل والاى حضرت معصومه(س) را ستوده و دوستداران اهل بيت(ع) را به توجه بيشتر به ايشان فراخوانده اند. فاطمه معصومه(س) به لحاظ مقام بلند معنوى و علمي، جلوه اى از وجود حضرت زهرا مى باشد كه در پاكدامنى و طهارت نفس مقامي در شأن حضرت زهرا(س) پيدا كرده است. آن بزرگوار همچون صديقه كبري(س) از همان آغاز در دامن پدرى مهربان و شخصيتى معنوى و جليل القدر (موسى بن جعفر) و در خاندانى كه به علم و تقوا و فضايل اخلاقى شهرت داشتند، پرورش يافت و آداب و خلوص دينى و روحانى را در محضر پدر و برادر بزرگوار خويش فراگرفت. عبادت، زهد، پارسايي، تقوا و پاكدامنى حضرت معصومه(س) همچون مادرش، زهرا(س) زبانزد دوستداران خاندان پاك عصمت و طهارت(ع) بود. آن حضرت به لحاظ علمى و اخلاقى نيز والاترين مقام را در بين فرزندان امام موسي(ع) بعد از برادر بزرگوارشان، امام رضا(ع) داشت،آن گونه كه بايد او را چون مادرش، «عالمه غير معلمه» ناميد.

[ سه شنبه 28 شهريور 1391برچسب:, ] [ 8:38 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

شرافت خانوادگى: او بنت رسول الله و بنت ولى الله و دخت ولى الله و عمه ولى الله است و اين امر خود سرچشمه ساير فضايل و كمالات معنوى و روحانى آن بزرگوار است.
عالمه و محدثه اهل بيت (علیه السلام) يكى از والاترين عناوينى است كه نشان دهنده بلندى مرتبه علم و آشنايى كريمه اهل بيت (علیه السلام) با معارف بلند اسلام و مكتب حياتبخش تشيع است و به آن استناد مى نمايند چرا كه آن حضرت جز از افراد مورد وثوق و اطمينان حديث نقل نمى كند.او معصومه است: فاطمه معصومه كه خود پرورش يافته مكتب ائمه طاهرين(علیه السلام) و يادگار صاحبان آيه تطهير است، نمونه عالى اى از طهارت و پاكى است، به حدى كه خاص و عام او را به عنوان معصومه لقب داده اند، چنانچه حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: «من زار المعصومه بقم كمى زارانى» كسى كه فاطمه معصومه را در قم زيارت كند، مثل آن است كه مرا زيارت كرده باشد.
از جمله كسانى كه به شفيعه بودنش در روايات و آثار دينى تصريح شده است، فاطمه معصومه (سلام الله علیها) است.امام صادق (علیه السلام) مى فرمايد: به شفاعت او همه شيعيانم، وارد بهشت خواهند شد.


ادامه مطلب
[ دو شنبه 27 شهريور 1391برچسب:فضايل و مناقب حضرت معصومه (سلام الله علیها), ] [ 8:46 ] [ اکبر احمدی ] [ ]

فخرقم

 

آگاهى به فرهنگ و روش زندگى پرافتخار خاندان پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و آل على (علیه السلام) و پناهندگى معنوى و عملى به اين پناهگاه مطمئن و استوار، يكى از اصيل ترين راه هاى شناخت اسلام ناب و بهره مندى از آن است، چرا كه تنها از سرچشمه زلال اسلام آب نوشيده اند و تبلورى از مكتب حيات بخش پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هستند. در اين ميان آگاهى به زندگى حضرت معصومه (سلام الله علیها) كه گلى درخشان از گلستان خاندان نبوت است، فرهنگى پربار و سازنده است كه موجب هدايت و رشد بيشتر شده و ما را در مسير ترقيات معنوى، مددكارى نيرومند در سطح عالى خواهد بود.هر كسى كه تشنه معرفت است و در جست وجوى درستى، فداكارى و راستى، لحظه اى قرار ندارد، گريزى از زانو زدن در پيشگاه اين فرزانگان پاك سرشت ندارد تا درس چگونه زيستن را براى رسيدن به مقام قرب الهى و فناى در محبت حق از آن سروران آموخته و به روش ايشان عمل نمايد.


ادامه مطلب
[ دو شنبه 27 شهريور 1391برچسب:فخرقم, ] [ 8:44 ] [ اکبر احمدی ] [ ]
صفحه قبل 1 ... 48 49 50 51 52 ... 169 صفحه بعد
.: Weblog Themes By Weblog Skin :.
درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید این وبلاگ یک وبلاگ قرآنی ، مذهبی ، اعتفادی ، تربیتی می باشد که جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ایجاد گردیده است
موضوعات وب
امکانات وب